Terug in Hà Nội
We zijn terug in Hanoi. De hoofdstad is als het middelpunt van een logistiek spinnenweb dat is neergedaald in het noorden van Vietnam. Vanuit Hanoi kom je in Sa Pa, vanuit Hanoi kom je in Ninh Bình, en vanuit Hanoi kom je in Hạ Long Bay.
Toch doet de stad eerder aan een wespennest denken. Ontelbare scooters racen rakelings langs elkaar. Bijzonder is wel het hoe snel het went. Het is een wereld van verschil tussen hoe we ons twee weken geleden bij aankomst door de chaos probeerden te wurmen en hoe gemakkelijk we ons nu in het verkeer mengen. Ondanks dat het verkeer als een ongecontroleerde kolonne van hyperactieve wespen door de straten beweegt, lijkt iedereen er zijn weg te vinden. En juist omdat het ongecontroleerd is en er geen regels lijken te gelden, voelt het veilig. Het maakt namelijk dat iedereen alert aan het verkeer deelneemt. Elke onverwachtse beweging van een medeverkeerdeelnemer lijkt namelijk al bij voorbaat geanticipeerd, waardoor er altijd op tijd wordt bijgestuurd of geremd.
Dat neemt overigens niet weg dat ik na bijna drie dagen in Hanoi onder andere de poses De Cobra, De Adelaar en De Halve Maan volledig onder de knie heb. Geregeld moet je je namelijk in bochten wringen om meerdere scooters tegelijkertijd op één haar na te missen. Maar het zal dan ook wel geen toeval zijn dat Yoga zijn oorsprong in Azië heeft. Overigens gaat dat zonder problemen. Na mijn enerverende massagesessie ga ik als een lenige ninja door het leven. Vanaf vrijdag overigens als een ninja in stijl, want ik heb me vandaag een pak laten aanmeten.