Cartagena
Vroeg zijn we uit ons tentje gekropen en in de schemer springen we met onze backpacks op onze rug over de verschillende plassen heen. Gelukkig hebben we de nodige ervaring opgedaan in Valle de Cocora. Dit is ondertussen een eitje voor ons. Als we veilig uit de jungle komen, springen we voor langere tijd de bus in en komen rond 7 uur aan in Cartagena.
Cartagena doet me heel erg denken aan een kustplaats aan de Middellandse Zee. Het doet Spaans aan. De fletsfekleurde huizen staan rij aan rij langs de smalle straatjes waar gele taxi’s overheen razen. De klamme hitte wordt aan het water afgewisseld door een verkoelend briesje, maar tussen de huizen kan de hitte geen kant op. Er zijn enkele gezellige pleinen vergezeld met een kerk of kloktoren. Oude zeilschepen kabbelen rustig tegen de kade van het kleine haventje. We hebben opnieuw het geluk een schilderachtige zonsondergang te mogen aanschouwen, wanneer we hangend over de railing naar een van deze dobberende schepen kijken. Het is een leuk stadje en bruist van het leven. Mensen lopen drukkletsend voorbij, drinken een biertje aan de kade of zijn in chique kleding op zoek naar een van de uitgaansgelegenheden die Cartagena te bieden heeft.
Wij houden het de eerste avond rustig en eten op aanraden van twee Deense dames van ons hostel, King Hostel, een hamburger die aangeschreven staat als een van de lekkerste. Of dit van Colombia, Cartagena of alleen dit pleintje is, wordt niet helemaal duidelijk, maar lekker is de enorm dikke hamburger zeker!
Plaza De La Santísima De Trinidad is een pleintje in de wijk Getsemaní, net om de hoek bij ons hostel. Het is zondag maar het ziet er zwart van de mensen die zich verzamelen rond de verschillende optredens, zoals een vrijtoegankelijke Rumbales of Michael Jackson imitator. We raken in gesprek met twee gezellige Vlaamse dames, Elise en Ellen. We drinken wat met z’n vieren en beoordelen de dames van plezier van Cartagena van een veilige afstand. Vooraf zijn we al gewaarschuwd door de heren van het hostel dat als je in Cartagena een Colombiaanse dame aan de haak slaat de kans 99% is dat je je portemonnee mag trekken na afloop. Daar lijkt niets over gelogen als we even later een plein betreden met uitsluitend dames met extreem hoge hakken en felrode lippen die schreeuwen: ‘kijk naar mij!’
De volgende dag lopen we wat door de gezellige (maar vooral ook bloedhete) straten, relaxen wat en maken ons op voor een avondje uitgaan. We eten Bandeja Toda (zoals de naam al verklapt, een maaltijd met letterlijk alles) op hetzelfde pleintje. Na deze bodem te hebben gelegd, zijn we gereed om samen met Elise en Ellen Cartagena onveilig te maken. Na een omweg via een slecht cafeetje met Rumbamuziek eindigen we in een van de nachtclubs. Iedereen gaat los op het meest gedraaide nummer in Colombia: Safari van J Balvin ft. Pharrell Williams, BIA en Sky. Een lekker deuntje dat we ondertussen maar al te goed kennen.
Ergens na vieren wordt het toch tijd om verstandig te worden. Morgen mogen we namelijk om 6 uur ons bed uit, want we moeten ons verzamelen voor een van de grootste avonturen van ons leven: we gaan mee met San Blas Adventures met een vierdaagse trip langs allerlei kleine, paradijselijke eilandjes. Buenas noches!