Reizen is het minst leuke onderdeel van reizen. Maar zoals de meeste laatste reisdagen staat deze dag ook voor ons in het teken van reizen. Maar dat biedt wel weer de kans om traditiegetrouw aan het eind van de vakantie alles even rustig op een rijtje te zetten voor mijn trouwe Steppers.

Laat ik toch eerst even beginnen met de kleine samenvatting van de dag. We beginnen de dag om zes uur met een ontbijtje, waarbij we eten met bestek en de eetstokken gebruiken om onze ogen op te houden. Daarna checken we uit, en mogen nog even op het bovendek van het zonnetje genieten voordat we de cruise per bootje verlaten terwijl we worden uitgezwaaid door de bemanning. Een bus, of pardon, de Limousine met dezelfde gids als gisteren, – die vandaag plotsklaps een volledig tegenovergesteld humeur heeft en zijn cabaretact achterwege laat, – zet ons af in Hanoi.

Bij de kleermaker wurm ik mezelf achter een benauwd gordijntje (met aan een zijde een grote spiegel waarin ik de hele winkel kan zien en de winkel ongetwijfeld mij kan zien) in mijn nieuwe pak. Hij zit als gegoten. Ik ben er enorm blij mee, maar misschien ben ik nog wel blijer met de trotse blik die de eigenaar op zijn eigen creatie werpt. Als hij toont dat de pantalon makkelijk in de breedte is te verstellen, vraag ik me in gebaren af welke maat hij in de toekomst bij mij verwacht. Verlegen lacht hij hoofdschuddend om de Nederlandse directheid, maar ik neem hem niks kwalijk, want met al dat gefrituurde eten hier zou ik mezelf hooguit drie maandjes geven voordat ik als een gebakken banaan door het leven zou stappen en een verstelbare taille allesbehalve een overbodige luxe zou zijn.

Vervolgens ploffen we in de avond neer in een sky bar. Vanaf boven kijken we voor een laatste keer naar het razendsnelle leventje in de straten van Hanoi. Klaar met alle rijst bestellen we het hamburgermenu. ‘Willen jullie de biertjes nu of straks?’ vraagt de serveerster in gebrekkig Engels. We wisten niet eens dat dat onderdeel van de deal was, maar schuif maar door. Ik complimenteer Iris met haar verfijnde smaak, zij lust geen bier.

Om half tien is het tijd om met de taxi naar het vliegveld te gaan. Ons vliegtuig vertrekt midden in de nacht. En aangezien ik nog altijd korte verhaaltjes nastreef, ondanks dat dit nauwelijks lukt, zal ik mijn conclusie van Vietnam voor het volgende verhaaltje bewaren.

Galerij Vietnam