De drie ultieme hoogtepunten van mijn reis zijn afgevinkt: de vulkaan Acatenango, het strand bij El Paredón en, als laatste, de Maya-stad Tikal. De grootste inspanningen zijn geleverd, en dat betekent tijd om te relaxen in en rondom Flores, een klein, schattig schiereiland temidden van het grote meer Petén Itzá. Om te mogen relaxen moeten we toch nog even een kleine inspanning leveren. Met een kano peddelen we naar Jorge’s Rope Swing. We slaan onze riemen niet helemaal in hetzelfde ritme in het water, maar we komen uiteindelijk zonder frustratie aan nadat we besloten dat het makkelijker is om om beurten te peddelen in plaats van tegelijkertijd. Een kano kan dus ook gerust een tweepersoons kayak zijn.

Bij Jorge’s Swing Rope duiken we van een houten duikplankje vanaf zes meter in het water, schommelen geduldig in gekleurde hangmatten en swingen met een lang touw het water in. Ik voel me een ware Tarzan. Ik zie er uit als een ware Kermit.

Bij terugkomst in Flores vinden we bij toeval een verborgen vlindertuin. De beestjes fladderen voorbij, landen op mijn hoofd en kronen me ter plekke als koning van de Efteling. De kroning is gelukkig ter bewijs vastgelegd om de geschiedenisboeken in te gaan.