Het elk-reglement
Regel 1: don’t approach the elk
Regel 2: don’t look them in the eye
Regel 3: als je leven je lief is, kijk dan nog eens naar voorgaande regels

We hadden het reglement nog niet goed en wel onder ogen gehad (David was nog aan het inchecken) toen Erik en ik door een typische norse Amerikaan (inclusief grijze snor, lang haar en baseball-cap) streng op de regels werden gewezen. Misschien was het ook wel iets te optimitisch om het magische beest van nog geen tien meter te bekijken en te fotograferen. In our defense: regel 1 hebben we niet overschreden; het beest kwam op ons af.

Een statige elk torent met z’n twee meter (en tel er gerust nog minstens één meter bij op voor z’n imposante gewei) boven ons uit. Op enkele meters afstand staat de ‘herd’ van het mannetje, oftewel een stuk of 25 kleinere varianten van de elk. De plek waar we nu zijn, Orick, staat bekend om zijn wilde elks en de bewoners leven zonder problemen samen met de beesten. We parkeren onze camper dan ook op een terrein waar de elks de vrije ruimte hebben. Gasten krijgen hier geregeld een bezoek van de beesten en zonder moeite pikken ze dan een plag gras mee. We koppelen onze camper aan en David roept direct het elk-protocol in het leven: ten alle tijden dient de deur open te zijn, zodat zwaaiende geweien zonder problemen kunnen worden ontweken door middel van een behendige sprong in onze veilige camper.

In de avond besluit Erik de buurt te verkennen en een wandelingetje te maken. David en ik besluiten een boek te lezen voor onze villa-op-wielen. We kunnen echter niet lang genieten van onze boeken. Groot alarm! Twee elks getroond met twee machtige geweien vinden dat een andere mannetje maar eens plaats moet maken tijdens dit parenseizoen. Laat dat ene mannetje nu eens precies enkele tientallen meters van ons zijn verwijderd. We hebben onze boeken pas vijf minuten opengeslagen, maar het elk-protocol wordt nu al vol overtuiging in werking gezet. Dan maar rustig van onze Coronaatjes genieten in ons paleisje.

De buren gaven eerder die avond aan dat de afgelopen drie ochtenden een groot mannetje verschillende verwoede – maar tevergeefse – pogingen tot paren had gedaan… exact naast hun camper. Nu maar hopen dat de moed hem nog niet in de hoeven is gezakt en hij morgen nogmaals een versierpoging waagt. Slaap lekker!